onderweg

Kia Ora!

Op vakantie vertrekken voor een maand met 2 grote kleuters (maar zonder ook) vraagt heel wat voorbereiding. Sinds het boeken van de tickets in januari waren die voorbereidingen al gestart. Boeken lezen, blogs lezen, spullen verzamelen, tips verzamelen en de route proberen in elkaar te puzzelen. Veel dingen kan je niet voorbereiden en moet je gewoon op je af laten komen en nemen zoals ze zijn. 
Dit laatste is een hele belangrijke mindset om met de vele onvoorspelbare dingen om te kunnen gaan. En ja... wie had kunnen voorspellen dat Oliver een tas hete thee over zijn beentjes zou krijgen een week voor vertrek? Nee, dat is geen slecht voorteken, wel een reusachtige uitdaging en iets wat ons heeft moeten doen nadenken of de reis wel verantwoord zou zijn. Maandag 5/11, 24uur voor vertrek, gaf  de platisch chirurg groen licht om hem mee te nemen, mits de nodige zorgen en een hele apotheek aan verzorgingsmateriaal met de nodige attesten. 

Je leest ook heel wat verhalen over wat je wel en niet mag meenemen als je Nieuw -Zeeland binnenkomt. De website van de overheid is daar heel duidelijk over. Alle verhalen vertellen ook dat je beter niet te licht omspringt met die regels. Later meer hierover. We lichten al een tipje van de sluier op: De snuffelhond heeft iets 'verboden' geroken bij zowel Lotta als Frieke. De rugzakken werden doorzocht. Rarara wat vonden ze? Lotta vond dit alvast de gepaste emoji bij die controle 😱!

Dinsdagmorgen 6/11 was het dan zover. Uitgewuifd door onze grootste fans vertrokken we voor een tocht van 42 uur richting NZ in het station van Brugge.

Eerst met de trein naar Brussel, dan de Eurostar naar Londen en tenslotte een metroritje naar Heathrow. Natuurlijk waren we veel te vroeg maar de kindjes konden nog wat spelen en wij konden ons rustig voorbereiden op een eerste lange nachtvlucht van 12u richting Hong Kong. De vlucht verliep vlotjes, wij genoten van de laatste films en we hadden gelukkig plaats genoeg om een dutje te doen. 

We hadden na de eerste vlucht een pauze van 5u in Hong Kong. Eerst de beentjes van Oliver verzorgen en dan nog een echte Italiaanse pizza verorberen in de Pizza Express.

De volgende “nachtvlucht” verliep wat moeizamer want voor ons was het nog helemaal geen nacht en slapen lukte dan ook niet zo goed😬 maar na 11u  werd ons geduld beloond...eindelijk was NZ in zicht en overgelukkig maar doodmoe stapten we uit het vliegtuig! 

Quote van de dag:  Oliver bij het opstappen op de vlucht van Hong Kong naar Auckland: "Mama, wanneer gaan wij eens in zo'n rondje zitten?" Na een paar seconden viel onze Euro en hadden we door dat hij de zitjes in business claas bedoelde.